Powszechne błędy językowe

             Powszechne błędy językowe

                           

Dla każdego

To warto wiedzieć!

      Strona zawiera listę powszechnie popełnianych uchybień i niezręczności  ortograficznych.

    Na pewno przyda Ci się to nie jeden raz, kiedy będziesz pisać teksty o różnych formach.

Przykład błędu	Forma poprawna	Komentarz
żądzić – rządać wąhać – wachać czychać – czmyhać	rządzić – żądać wąchać – wahać czyhać – czmychać	Pisownia często mylona ze względu na występowanie zbliżonych brzmieniowo słów o innym zapisie.
pojedyńczy, pojedyńcza, pojedyńcze, pojedyńczo	pojedynczy, pojedyncza, pojedyncze, pojedynczo	Częste błędy wynikające z preferowanego sposobu wymowy, podobnie jak wyrazy zakończone na -zm (np. klasycyzm) w mowie w przypadkach zależnych ulegają zwykle zmiękczeniu (np. piszemy klasycyzmie – wym. „klasycyźmie”, rzad. „klasycyzmie”)[1][2][3].
zwycięscy zwycięzcy	zwycięzcy zwycięscy	Zwycięscy to przymiotnik (np. w zastosowaniu „zwycięscy wojownicy pojmali w jasyr przegranych”), zwycięzcy to l.mn. od zwycięzca.
grekokatolicki	greckokatolicki	Jako przymiotnik zawsze piszemy „greckokatolicki”, a więc: cerkiew greckokatolicka, liturgia greckokatolicka, ksiądz greckokatolicki, Kościół greckokatolicki, ale grekokatolik (rzeczownik oznaczający wiernego Kościoła greckokatolickiego)[4]. Nienormatywna forma grekokatolicki jest kalką z języka ukraińskiego (греко-католицький)[5].    grekokatolicki greckokatolicki Jako przymiotnik zawsze piszemy „greckokatolicki”, a więc: cerkiew greckokatolicka, liturgia greckokatolicka, ksiądz greckokatolicki, Kościół greckokatolicki, ale grekokatolik (rzeczownik oznaczający wiernego Kościoła greckokatolickiego)[4]. Nienormatywna forma grekokatolicki jest kalką z języka ukraińskiego (греко-католицький)[5]. francuzki Francuski Francuzki francuski Francuzki to rzeczownik (kobiety narodowości francuskiej), np. „znam dwie Francuzki” i piszemy go wielką literą. Przymiotnik francuski piszemy małą literą, np. „francuski to trudny język”. menager menedżer, menadżer, ew. manager Niepoprawny zapis wyrażenia zapożyczonego z języka angielskiego[6]. książe ciele pare plemie imie książę cielę parę plemię imię Pomimo wymowy w niektórych wyrazach wygłosowej samogłoski ę bez nosowości (jak e) zapisujemy ją jako ę. Także biernik rzeczowników zakończonych samogłoską a ma na końcu literę ę, a nie e, np. „igła” – „igłę”. umię rozumię śmię prosze umiem rozumiem śmiem proszę Form pierwszej osoby nie używa się w artykułach; pojawia się ona jednak często w wymowie, stąd przydatne jest zwrócenie uwagi na ten błąd. koleji nadzieji mierzeji szyji aleji Maji Mateji żmiji kolei nadziei mierzei szyi alei Mai Matei żmii Rzeczowniki rodzaju żeńskiego zakończone na -j lub -ja, które występuje po samogłosce, mają w D., C. i Ms. zakończenie -i. pierszy piersi czeci orginalny pierwszy pierwsi trzeci oryginalny Błędy wynikające z niestarannej wymowy – „piersi” to liczba mnoga od „pierś”. trzcionka ludzią czcionka ludziom Błąd wynikający z obawy przed posądzeniem o niestaranną wymowę. łabądź łabędź Błąd wynikający z oboczności głoski ą na ę przy tworzeniu liczby mnogiej, np. żołądź, żołędzie. remake’iem Mike’em remakiem Chociaż pisze się „remake’u” i „Mike’a”, to w narzędniku „k” ulega zmiękczeniu przez „i”, przez co nie można ich rozdzielać apostrofem[7].  https://pl.wikipedia.org/wiki/Pomoc:Powszechne_b%C5%82%C4%99dy_j%C4%99zykowe